Su arıtması, belirli bir son kullanım için daha kabul edilebilir hale getirmek için su kalitesini artıran herhangi bir işlemdir. Son kullanım içme suyu, endüstriyel su temini, sulama, nehir akışı bakımı, su rekreasyonu veya güvenli bir şekilde çevreye iade edilmesi dahil olmak üzere diğer birçok kullanım olabilir.[1] Su arıtımı kirletici maddeleri ve istenmeyen bileşenleri uzaklaştırır veya konsantrasyonlarını azaltarak suyun istenen son kullanım için uygun olmasını sağlar. Suyun evsel veya endüstriyel amaçlarla kullanıldıktan sonra ıslah edilmesi olan atık su arıtma veya atık su arıtımı da vardır.

İçme suyu üretimi için arıtma, herhangi bir olumsuz sağlık etkisi için kısa veya uzun vadeli bir risk olmadan insan tüketimi için yeterince saf su üretmek üzere kirletici maddelerin ham sudan çıkarılmasını içerir. İçme suyu arıtımı işlemi sırasında uzaklaştırılan maddeler arasında asılı katı maddeler, bakteri, yosun, virüs, mantarlar, demir ve manganez gibi mineraller bulunur.[2] Kirleticilerin uzaklaştırılmasında yer alan işlemler, çökeltme ve filtrasyon gibi fiziksel işlemleri, dezenfeksiyon ve pıhtılaşma gibi kimyasal işlemleri ve yavaş kum filtrasyonu gibi biyolojik işlemleri içerir. Su kalitesini sağlamak için alınan önlemler, sadece suyun arıtılması ile değil, arıtmadan sonra taşınması ve dağılmasıyla da ilgilidir.[3] Bu nedenle, dağıtım sırasında bakteriyolojik kontaminasyonu öldürmek için dezenfektanları arıtılmış suda tutmak yaygın bir uygulamadır. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) kılavuzları, daha iyi yerel standartların uygulanmadığı durumlarda uygulanması amaçlanan genel bir standartlar bütünüdür. Avrupa, ABD ve diğer birçok gelişmiş ülkede daha sıkı standartlar uygulanır. İçme suyu kalitesi gereklilikleri için tüm dünyada izledi.